Filmy ameryka południowa, policja

„Elitarni” to znacznie więcej niż historia przyjaźni i rywalizacji dwóch mężczyzn – to spojrzenie od środka na skorumpowane i rządzone przez gangsterów miasto, w którym policja wydaje się nie mieć prawa głosu. Historię śledzimy oczami dwójki głównych bohaterów, przyjaciół z dzieciństwa, którzy stają po przeciwnych stronach barykady. Podczas, gdy pierwszy zawsze chciał być gangsterem, drugi myśli o przebudowie części miasta. Dochodzi do starcia dwóch życiowych postaw – tej, która ulega otaczającemu złu i tej, która do końca chce walczyć o swoje ideały. Film wywołał olbrzymie kontrowersje w Brazylii, m. in. ze względu na ukazane w nim sceny przemocy, której dopuszczają się brazylijscy policjanci, prowadząc czystki w dzielnicach nędzy.

Zrealizowana z rozmachem, ponad pięciogodzinna filmowa biografia słynnego wenezuelskiego terrorysty, Ilicha Ramíreza Sáncheza, znanego lepiej jako Carlos lub Szakal. Film Assayasa przyjmuje perspektywę samego Carlosa. Śledzimy jego krwawą karierę od skromnych początków w palestyńskim ruchu oporu we wczesnych latach 70., przez zamachy bombowe w Europie Zachodniej finansowane przez Syrię czy NRD, po aresztowanie przez francuskie służby specjalne w 1994 roku. Jak mówi sam reżyser, nie jest to film polityczny, ale próba konfrontacji z mitem Szakala jako rewolucyjnego idealisty. Nasuwają się porównania z Che Stevena Soderbergha, jednak film Assayasa jest nie tylko bardziej dynamiczny i lepiej zrealizowany, ale też bliższy faktom – unika gloryfikowania głównego bohatera. Carlos, świetnie zagrany przez charyzmatycznego Édgara Ramíreza, jest fascynujący i uwodzicielski, ale również próżny i dziecięco naiwny. Widzimy, jak łatwo idealizm zamienia się w fanatyzm, a działanie "na rzecz ludzi" łączy się z zupełnym brakiem poszanowania ludzkiego życia.

Rok 1948. W Chile rozprzestrzenia się zimna wojna. W Kongresie senator Pablo Neruda (Luis Gnecco) otwarcie krytykuje rząd. Prezydent Videla (Alfredo Castro) domaga się jego dymisji i upoważnia inspektora Oscara Peluchonneau (Gael García Bernal) do przeprowadzenia aresztowania poety. Neruda i jego żona, malarka Delia del Carril (Mercedes Morán), nie chcą opuścić kraju, ale są zmuszeni do ukrywania się. Noblista bawi się z inspektorem w kotka i myszkę, celowo pozostawia ślady, aby polowanie było jeszcze bardziej niebezpieczne i intymne. Widzi szansę na nowo odkrycia siebie i stania się symbolem wolności i legendy literackiej.

Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.